Iets voor 23 uur moet het geweest zijn als ik gisterenavond mijn bed inkroop. Nietsvermoedend een goede nachtrust tegemoet. Dat viel nogal tegen... Haast elke 10 minuten schrok ik wakker, dacht ik geschreeuw te horen en hapte ik naar adem.
Voor 05.00 uur zo wakker en fris als een hoentje. Maar met welk slecht nieuws begon de ochtend... een explosie op de Paardenmarkt in Antwerpen. Twee vermiste mensen die in de namiddag dood werden teruggevonden. Het nieuws kwam binnen en vergezelde me de hele rit tot in Limburg.Zinnen en woorden schoten voorbij tot ik ze vanavond tijd en ruimte kon geven om op papier te gaan staan.
Ik leef mee met iedereen die getroffen werd door dit en ander leed. Het wordt een bijzonder ingetogen nacht daar in Antwerpen, denk ik. Mijn kaarsje brandt...
