Vandaag is het feest! Mijn vader wordt 63 jaar. Dat verdient al eens een gedichtje op maat. Steeds meer herken ik zijn trekken in mezelf, volg ik zijn redeneringen zonder dat we woorden nodig hebben. Ook steeds vaker denk ik terug aan mijn grootvader, zijn vader dus, en hoe ze als twee druppels water op elkaar gelijken.
Uiterlijk zeer zeker, maar ook hun karakters kunnen de bloedband niet onder stoelen of banken steken. Als ik dat zeg, lacht mijn man... Zijn ogen vertellen dat ik uit hetzelfde hout gesneden ben. En hij heeft gelijk :-) Van Beveren, met alle aangename en minder leuke kantjes erbij. Aangevuld met wat Lyppens-trekjes van mijn moeder geeft dat een uitdagend resultaat.
Eigenlijk ben ik best benieuwd welke typische eigenschappen ik op mijn beurt heb doorgegeven aan mijn kinderen. Voorlopig zie ik vooral Praet-kenmerken van mijn wederhelft maar misschien is dat een beetje ontkennen van de realiteit. Hoe dan ook, het zijn schatjes!
