Misschien is het voor iedereen anders. Misschien hangt het af van de sector waarin je actief bent. Misschien hoort het bij de tijd.
Dat werken te vaak een wedstrijd is, een race naar het ultieme bewijs dat je goed bent in je vak. Dat klinkt allicht zwaarder dan ik het bedoel, maar af en toe verlang ik toch naar een arbeidsmarkt waarin vertrouwen in iemands kennen en kunnen minstens even belangrijk zou zijn als de prijs die daarvoor wordt neergeteld. Behalve hip, mee met de tijd, origineel en keigoed moet je immers ook nog de goedkoopste zijn, anders hoeven ze je niet...
Vandaag, op 1 mei, sta ik daar even bij stil. Voor mij een werkdag, maar wel eentje aan een rustig tempo: wat creatieve ideeën op rijpen zetten, wat nadenken over projecten die in de pijplijn zitten én deze blog schrijven natuurlijk. De tijd daarvoor raakte ik de afgelopen weken de tijd wat uit het oog. Maar hé, we zijn terug, en hoe!
Delen jullie mijn schrijfsels mee alsjeblieft? Dankjewel!
